サティのぶろぐ

TOP's Blog from Bangkok.

รู้จักกับเจ้าของบล็อก “สถิรัตน์”

time 2017/06/25

รู้จักกับเจ้าของบล็อก “สถิรัตน์”

สวัสดีค่ะ บล็อกนี้เป็นบล็อกส่วนตัวของข้าพเจ้าซึ่งมีนามว่า “สถิรัตน์” ชื่อเล่นคือ “ท็อป” แต่คนญี่ปุ่นเรียกเราว่า “ซะถิ” เป็นรูปย่อของชื่อจริง เขียนตามการออกเสียงในภาษาญี่ปุ่นเลย บล็อกแนะนำตัวเวอร์ชั่นภาษาไทยเนี่ยตั้งใจว่าจะเขียนนานนนนนนนละ ปล่อยแช่ไว้นานม้าก ไม่พูดพร่ำทำเพลงตีหม้อตีไหให้เสียเวลา ไปเร่ิมกันเล้ย

ข้อมูลส่วนตัว


ชื่อ-นามสกุล สถิรัตน์ ศรีมณีเลิศ (ชื่อเล่น: ท๊อป)
ภูมิลำเนา เด็กพิจิตร(เด็กพิจิตรจะมีสโลแกนเก๋ๆว่า อยู่เมืองพิจิตรชีวิตต้องป็อป)
วันเดือนปีเกิด 14ก.พ.1985
อายุ ปีนี้(2019) 34 ละ
ราศี กุมภ์

ครอบครัวฐานะปานกลางค่อนข้างดี คุณพ่อกับคุณแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก เราอยู่กับคุณยายตั้งแต่แบเบาะ คุณยายเลี้ยงเรามาอย่างดี สอนแต่ในสิ่งที่ดี ให้เราตั้งใจเรียน เราเป็นหลานคนเดียว และลูกคนเดียวไม่มีพี่น้อง ถูกเลี้ยงแบบประคบประหงมค่อนข้างเยอะพอสมควร ไม่เคยคิดว่าขาดความรักแม้ครอบครัวไม่ได้อยู่ด้วยกัน เป็นคนร่าเริงมาก หัวเราะเสียงดังมาก พูดเก่งคุยเก่ง ขี้เล่นชอบแกล้งเพื่อน มีความเป็นผู้นำ (สมัยมัธยมมักนำเพื่อนโดดเรียนบ่อยๆ ฮา) เรียนเก่ง ชอบวิชาภาษาอังกฤษ ใฝ่ฝันอยากพูดภาษาอังกฤษให้ได้เก่งๆเพราะเห็นคนไทยพูดภาษาอังกฤษได้เหมือนฝรั่งแล้วดูเท่ห์มากๆ เราเลยอยากเป็นแบบนั้นบ้าง สิ่งนี้เป็นจุดเริ่มต้นให้เราขวนขวายหาโอกาสไปเรียนต่างประเทศ (ชอบภาษาอังกฤษแต่ทำไมไปญี่ปุ่นละ? ตรงนี้เอาไว้เขียนต่อในบล็อกต่อๆไป)

ประวัติการเรียน


จบม.6 ที่โรงเรียนพิจิตรพิทยาคม สอบชิงทุนรัฐบาลญี่ปุ่น Monbusho (คนทั่วไปเรียกทุนมง) ได้ เลยมีโอกาสได้เรียนต่อญี่ปุ่นตั้งแต่นั้นมา บินไปญี่ปุ่นครั้งแรก 1 เมษายน 2003 พร้อมกับเพื่อนที่สอบได้ทุนเดียวกันอีก 2 คน ปีแรกได้เรียนภาษาญี่ปุ่นที่โรงเรียนสอนภาษาชื่อ 文化外国語専門学校(Bunka Gaikokugo Senmongakko) 1 ปี จบแล้วเข้าเรียนที่โรงเรียนวิชาชีพ (専門学校) เรียนเกี่ยวกับการท่องเที่ยว 2 ปีจบ แล้วสอบชิงทุนเข้ามหาวิทยาลัยต่อที่มหาวิทยาลัยชื่อ 桜美林大学 (Obirin University) เรียนเกี่ยวกับบริหารธุรกิจ (経営政策学部ビジネスマネジメント学科) โดยเทียบหน่วยกิจเริ่มเรียนตั้งแต่ปี 3 ใช้เวลาเรียน 2 ปี จบปริญญาตรี

ประวัติการทำงาน

-DTS บริษัทไอที-
จบจาก Obirin แล้วก็เข้าทำงานที่บริษัทไอทีของญี่ปุ่นเป็น SE(system engineer) เขียนโปรแกรมโดยใช้ JAVA งานแบบว่าไม่ได้ตรงกับที่เรียนมาแม้แต่มิลลิเมตรเดียว 55 ทำได้ 3 ปีก็ค้นพบว่าตัวเองคงไม่เหมาะกับงานนี้สักเท่าไหร่ ประกอบกับอยากทำอะไรที่เกี่ยวกับไทยญี่ปุ่น อยากใช้ภาษา อยากเจอผู้คน ไม่ชอบรูทีนเวิร์ค จึงลาออก

-Dream Intelligence บริษัทคอนซัลติ้ง-
จากนั้นกลับไทยไปช่วยงานญาติได้ 4 เดือนแล้วก็กลับไปญี่ปุ่นอีกรอบ พอดีมีคนรู้จักคนญี่ปุ่นเป็นเจ้าของบริษัทที่ปรึกษาเกี่ยวกับการพัฒนาตัวเองชื่อบริษัท Dream Intelligence เค้าชวนมาทำงานด้วยโดยตั้งฝ่ายต่างประเทศให้เพราะพอดีว่ามีโปรเจคอันนึงที่ต้องทำธุรกิจกับไทย (แต่โปรเจคนี้ไม่ได้เกี่ยวกับงานหลักของบริษัท) แต่พอเข้ามาจริงๆ โปรเจคนั้นไม่เกิด อ้าวแล้วกัน เข้าบริษัทมาเพื่อทำโปรเจคนี้โดยเฉพาะแต่โปรเจคที่ว่าหายเงียบไปในพงหญ้าเลยต้องหาอะไรมาทำ งานอะไรก็ได้ หารายได้เข้าบริษัท เพราะรับเงินเดือนประจำ และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของประสบการณ์การทำงานล่าม

การทำงานของเรามันค่อนข้างจะแปลกแหวกแนวเนื่องจากบริษัทที่อยู่เป็นบริษัทเล็กมากมีพนักงาน 3 คน บริษัทไม่ป้อนงานให้เรา ต้องขวนขวายหางานมาทำเอง แต่รายได้ที่ได้มาต้องเอาเข้าบริษัท พอสิ้นเดือนก็รับเงินเดือนจากบริษัท งานที่เราทำอาจจะดูยุ่งยากเหน็ดเหนื่อย ใช่เลยล่ะ ยุ่งยากเหน็ดเหนื่อย แต่มีความอิสระและความคล่องตัวสูง ประสบการณ์การทำงานในช่วง 2 ปีที่อยู่บริษัทนี้คือ

1. จัดงานไทยปาร์ตี้
งานสังสรรค์สำหรับคนญี่ปุ่นที่รักและสนใจเมืองไทย งานนี้จัดเพื่อแนะนำประเทศไทยให้กับคนญี่ปุ่นโดยจัดเดือนละครั้ง แต่ละครั้งรวมคนครั้งละ 15 คนเป็นคนญี่ปุ่นทั้งหมด มาทานอาหารไทยด้วยกันและทำความรู้จักกัน ซึ่งมีเราเป็นพิธีกรเอง ในงานจะสอนภาษาไทยและแนะนำเรื่องราวที่น่าสนใจต่างๆของไทยให้กับคนญี่ปุ่น จัดงานติดต่อกันประมาณปีครึ่งก็เลิกจัดไป แล้วก็เคยช่วยรุ่นพี่ทำร้านอาหารไทยชื่อร้าน Cinnamon Thai Restaurant เรามีหน้าที่ช่วยโปรโมทร้านแล้วก็จัดงานปาร์ตี้เรียกลูกค้า

2.ทำบิสิเนสทริปพาคนญี่ปุ่นมาเมืองไทย
เป็นการพานักลงทุนญี่ปุ่นมาเปิดโลกธุรกิจที่ไทย งานนี้ทำตั้งแต่คิดโปรแกรมทริป ออกแบบโบรชัวร์ หาลูกค้า เป็นแม่งานประสานงานทุกอย่าง

3.supportบริษัทญี่ปุ่นในไทย
หลักๆที่ทำตอนนั้นคือมีอยู่ 1 บริษัทเป็นบริษัทเกี่ยวกับเสริมความงามของญี่ปุ่นที่มาเปิดซาลอนที่ไทย ช่วงแรกก่อนซาลอนเปิดแปลเอกสารทุกอย่างพวกสัญญา คู่มือพนักงาน แปลเว็บทั้งหมด สำรวจข้อมูลการตลาดต่างๆ ช่วยทำการตลาดและ PR ผ่านทาง SNS หาพรีเซนเตอร์ ดูแลพนักงานคนไทย ให้คำปรึกษาพนักงานคนญี่ปุ่นเนื่องจากอยู่ญี่ปุ่นมานานเข้าใจพื้นฐานความคิดคนญี่ปุ่น และเนื่องจากเป็นคนไทยเลยเข้าใจพื้นฐานความคิดของคนไทยด้วย บริษัทนี้มีเราคนเดียวที่ได้ทั้งไทยและญี่ปุ่นงานหนักมากแต่ได้ประสบการณ์มากมายล้นหลาม และสนุกสุดๆ

4.Coordinator
4.1 ประสานงานการจัดสัมมนาที่ไทยให้กับบริษัทตัวเองทำงานอยู่และให้กับลูกค้าญี่ปุ่น อันนี้ก็ทำทุกอย่างตั้งแต่ทำออกแบบโบรชัวร์ ไปจนถึงประกาศหาผู้เข้าร่วมสัมมนา
4.2 ประสานงานให้บริษัทไทยที่ต้องการทำธุรกิจกับบริษัทญี่ปุ่น

5.การท่องเที่ยว
5.1 เป็นไกด์ให้คนไทยที่มาเที่ยวญี่ปุ่น
5.2 จัดทัวร์ให้ข้าราชการไทยที่มาดูงานญี่ปุ่นตามที่ลูกค้ารีเควส
5.3 เป็นพิธีกรให้กับรายการแนะนำญี่ปุ่นผ่านทางยูทูป

6.ล่าม-แปลงาน
ส่วนใหญ่จะเป็นล่ามเกี่ยวกับการเจรจาธุรกิจ แปลงานส่วนใหญ่จะเป็นการแปลเว็บไซต์

7.นอกจากนี้ยังมีงานอื่นอีกแต่ไม่ค่อยเกี่ยวกับไทยญี่ปุ่นขอละไว้ เก็บไว้ก่อนเดี๋ยวไว้ค่อยเขียนเล่าในโอกาสต่อไป

เราทำงานที่ Dream Intelligence ประมาณ 2 ปีกว่า ก็ลาออกเพราะคิดว่าอยากออกมาทำเอง รู้สึกขอบคุณ CEO มากๆที่ให้โอกาสได้ทำงานอย่างอิสระ จนในที่สุดก็ค้นพบสิ่งที่ตัวเองถนัดและชอบ หลังจากลาออกก็กลับไทยมาตั้งบริษัทของตัวเอง

-Top2Connect ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น Anngle(Thailand)-

บริษัทที่ก่อตั้งขึ้นเองชื่อบริษัทท็อปทูคอนเนค ทำด้วยกันกับแฟนชาวญี่ปุ่น บริษัทนี้มีงานหลักๆ 2 อย่าง ได้แก่ งานบริหารจัดการสื่อออนไลน์ไทย-ญี่ปุ่น ANNGLE และอีกงานคืองานซัพพอร์ตและประสานงานบริษัทญี่ปุ่นในประเทศไทย ต่อมาในปี 2017 เปลี่ยนชื่อบริษัทเป็น Anngle(Thailand) ให้เหมือนกับชื่อเว็บที่ทำอยู่เพื่อความเข้าใจและการจดจำที่ง่ายขึ้น

สำหรับงานที่ทำอยู่ตอนนี้มีเรื่องเล่าอีกเยอะแยะ ไว้จะมาเขียนเล่าต่อในบล็อกต่อไปละกัน เดี๋ยวบล็อกนี้จะยาวไปถึงญี่ปุ่นเสียก่อน 555

คติพจน์ประจำใจ

やらないで一生後悔するより、やって失敗したほうが人生にとってプラスが大きい!
ได้ลองทำแต่ล้มเหลวเป็นผลดีกับชีวิตเรามากกว่าการไม่ได้ทำแล้วต้องมานั่งเสียดายตลอดชีวิต
成功の反対は失敗ではなく、平凡である!
คำตรงข้ามของคำว่า “ประสบความสำเร็จ” ไม่ใช่คำว่า “ล้มเหลว” แต่คือคำว่า “ธรรมดาสามัญ”
自分が源である。
ทุกอย่างเร่ิมต้นจากตัวเราเอง

บล็อกนี้แค่ก่อนดีกว่า ยังมีเรื่องยากเอามาเล่าในบล็อกอีกเยอะมาก จากนี้จะพยายามขยันอัพเรื่อยๆ ไปละนะ บ๊าย

down

コメントする




はじめまして。

サティ(TOP)

サティ(TOP)

1985年生まれ。タイ出身。高校卒業後、日本文部省の国費留学生として来日。日本語学校1年、旅行専門学校2年、大学経営施策学部編入2年で卒業。

アーカイブ

いろんなページ